Wederom naar Rydaholm-Zweden.
Nunspeet, 28-05-2022.
Na 2 enerverende jaren, waarbij een bezoek aan Rydaholms Hunting & Fishing bijna onmogelijk was vanwege de Covid-19 perikelen, nu eindelijk dan toch weer de mogelijkheid om een weekje te snoeken (14 mei 2022 tot 21 mei 2022) in Rydaholm, Zweden. Naast het snoeken is voor mij ook de rust en de ruimte in Zweden een belangrijke reden om af te reizen naar Rydaholms Hunting & Fishing in Zweden.
Zaterdag 14 mei 2022
Na een rit van bijna 12 uur (helaas 2 uur verloren bij Hamburg vanwege een volledige wegafsluiting), veilig aangekomen in Rydaholm bij de familie van Duinen. De ontvangst was als vanouds, hartelijk en altijd met humor. Het weer bij aankomst was heerlijk (juiste temperatuur, zonnig en droog).
Bedoeling was dat we met 3 personen naar Rydaholm zouden gaan. Ondergetekende, mijn zoon Christian en mijn schoonzoon Berry. Berry had nooit eerder gevist, zeker niet op snoek en dus ook niet in Zweden, dus voor hem was alles nieuw. Christian daarentegen is een echte visser en zeker ook bekend met snoekvissen. Hij is al eens eerder mee geweest naar Rydaholms Hunting & Fishing in 2010. Echter, vanwege medische omstandigheden moest Christian verstek laten gaan. Heel erg jammer, maar gezondheid gaat voor alles. In ieder geval met elkaar afgesproken dat we in 2023 alsnog zullen gaan.
Enfin, nadat Berry en ik de auto op zaterdagavond hadden uitgepakt en onze slaapplaatsen in Stuga Melanie hadden ingericht, zijn we naar de McDonalds in Värnamo gereden voor een snelle hamburger en een bak cola. We hadden het plan om de volgende dag (zondag) boodschappen te doen in Växjö, maar aangezien Anton het wel heel er leuk leek om met z’n allen (wij en 4 vrienden uit Ermelo die diezelfde Zaterdag ook zouden arriveren in Rydaholm) te gaan vissen op het meer Hindsen op zondag, besloten we onze boodschappen op Zaterdagavond in Värnamo te doen.
Bij terugkomst de avond verder doorgebracht met een lekker koud pilsje in de Stuga
Diezelfde avond arriveerden er inderdaad ook 4 vrienden van Voetbalvereniging DVS’ 33 uit Ermelo (Ralf, Johan, Michel en Richard). Zij verbleven in Stuga Kelly. Ralf was degene die een vakantie in Zweden voor 4 personen had gewonnen tijdens de vrijwilligersavond van DVS’33 uit Ermelo. Deze prijs was ter beschikking gesteld door Anton en Erna van Duinen (de uitbaters van Rydaholms Hunting & Fishing). Niet geheel zonder reden, want Anton heeft ooit deel uitgemaakt van het legendarische A1 van DVS’33 in het seizoen 1985/1986, destijds onder leiding van trainer Frank, leider Wim en vlagger Bert. Dit A1 van DVS’33 staat heden ten dage nog altijd bekend als het meest succesvolle DVS’33 A1 elftal ooit. En dit is mede te danken geweest aan de befaamde passeerbewegingen van Anton van Duinen. (dus…………………….)
Zover ik het begrepen heb, was de prijs gewonnen vlak voor de Coronapandemie in Maart 2020. Nu, ruim 2 jaar na dato, konden de vrienden uit Ermelo de reis naar Zweden aanvaarden.
Zondag 15 mei 2022
Na een heerlijk ontbijt, hebben we de trailers met boten aangekoppeld en met ons allen op weg naar het meer Hindsen.
Daar hebben we op 2 verschillende boten (Anton en de 4 vrienden uit Ermelo op één boot en Berry en ik op een andere, kleinere boot) de prachtige dag doorgebracht op het Hindsen. De visvangsten vielen een beetje tegen, maar het was weer fantastisch om op het water te zijn. Prachtig weer, vrijwel geen wind, goede temperaturen en een wijds uitzicht. In de loop van de middag besloten om maar weer in terug te gaan naar de Stuga, alwaar de behoefte aan voedsel steeds groter werd. Na het avondeten besloten om alvast een kijkje te gaan nemen bij het water waar we de volgende dag, Maandag 16 mei wilden gaan vissen (Het meer Flåren, het meer Furen en de rivier tussen beide meren).
Bij terugkomst in de Stuga, bleek dat het bier ondertussen de juiste temperatuur had aangenomen om genuttigd te worden.
Maandag, 16 mei 2022
Na een rustig ontbijtje, zijn we, later dan zou moeten, rustig vertrokken naar Trolleklippa bij Bor alwaar een keurige boothelling ons de gelegenheid gaf de boot te water te laten voor een fantastische dag op de meren Flåren en Furen en de rivier tussen beide meren. Wederom een prachtige dag met een redelijke wind, waardoor we het grootste gedeelte van de dag op de rivier tussen beide meren heen en weer voeren. We hebben het één en ander gevangen maar wederom viel het aantal tegen en ook de grootte. Maar het was ouderwets gezellig en ik denk dat het zonnen belangrijker begon te worden dan het vissen.
Bij terugkomst bij de Stuga en na een lekker koud biertje hebben we een heerlijke avondmaaltijd gegeten. Anton en de vier vrienden uit Ermelo hadden het plan om die avond naar het plaatselijke voetbalveld te gaan (Kungshall), alwaar de plaatse voelbalvereniging (Rydaholm’s Goif) die avond een wedstrijd zou spelen in de Småland Cup. Bij navraag bleek dit de club Räppe Goif te zijn (uit Växjö) welke ploeg in de tweede divisie speelt. Het was daardoor te verwachten dat men die avond zware tegenstand kon verwachten en dat bleek ook zo te zijn. De wedstrijd eindigde in 0-7.
Wij hebben de eerste helft bekeken en vooral de plaatselijk spits (door ons gedoopt Bonkie) bleek zijn avond niet te hebben en werd ook na 10 minuten al gewisseld. Na een hotdog te hebben gegeten en een bakje koffie zijn we teruggegaan naar de Stuga alwaar we besloten nog een rondje om Rydaholm te gaan rijden om elanden te spotten. Melanie, de jongste dochter van Anton en Erna, had ons een tip gegeven waar er vrijwel elke avond 2 elanden te zien zouden zijn. Echter deze avond alleen een vos gespot, maar geen elanden.
Dinsdag 17 mei 2022
Dinsdagmorgen besloten om wederom te gaan vissen op het Hindsen. Berry bleek hier op Zondag al succesvol te zijn en wilde wederom terug naar zijn “stekkie”. Uiteraard hadden we wederom prachtig weer. In de ochtend was de lucht strakblauw met vrijwel geen wolkje aan de lucht en zo goed als windstil. Wederom meer zonnen dan vissen, maar vooral genieten.
We hebben die dag de lunch (onze eigengemaakte hotdogs) genuttigd op een klein eilandje in het Hindsen. Het blijft altijd een uitdaging om een plekje te vinden om aan te meren zonder vast te lopen op de rotsen dan wel schade aan de boot op te lopen. Maar met onze geweldige vaar-ervaring ging het ook deze keer zonder problemen.
En ook dit keer was Berry succesvol met de vangst van een aantal snoeken.
Dezelfde avond toonde Berry zijn kookkunsten opnieuw en aten we een heerlijke lasagne. Gezien de zomerse temperaturen moest deze maaltijd natuurlijk op het overdekte terras buiten Stuga Melanie genuttigd worden.
Woensdag 18 mei 2022.
Vandaag besloten we te gaan vissen op het Lången, een ietwat kleiner meer ca. 15 kilometer ten noorden van Rydaholm. Persoonlijk vind ik dit een prachtig meer. Hoewel er vandaag iets meer wind stond, was het wederom een prachtige zomerse dag met redelijk goede temperaturen. En wederom was zonnen belangrijker dan vissen, hoewel we er toch weer een paar vingen.
Terwijl we op het water waren die dag kwam er een appje van Anton met de vraag of we eventueel ook nog wilden gaan vissen op het Vidöstern (een enorm groot meer ten zuiden van Värnamo). Anton zou daar omstreeks 16.00 uur nogmaals gaan vissen met de vier vrienden uit Ermelo (Richard, Michel, Ralf en Johan). Belangrijkste reden was dat zij, de eerste Zondag op het Hindsen, helaas niets hadden gevangen en met deze trip op Woensdagmiddag/avond kregen de vier vrienden alsnog de kans om een snoek aan de haak te slaan. Wij besloten eerst nog even terug te gaan naar de Stuga en tegen 18.00 uur richting het Vidöstern te rijden. Daar aangekomen hadden we de boot vrij vlot in het water en zijn vanaf de boothelling Åmine Bruk richting het noorden gevaren. Het duurde niet lang voordat we de boot van Anton en de DVS’ers tegenkwamen.
Zij hadden in de tussentijd al wat gevangen (zowel Michel, Ralf als Richard). Alleen Johan stond nog steeds droog. Tegen 19.00 uur besloten we toch maar terug te varen naar de boothelling. Aangezien we met 2 boten waren en er maar 1 boot tegelijk kan aanmeren, besloten wij als eerste te gaan. Daardoor besloot Anton nog een extra lange bocht te maken en op het moment dat hij iedereen in de boot opdracht gaf om de hengels binnen te halen (omdat ook hij richting de boothelling ging), lachte het geluk Johan toe, want hij had BEET. Op het allerlaatste moment toch nog een redelijk grote snoek vangen. Fantastisch. Johan kon zijn geluk niet op
Donderdag 19 mei 2022
Vandaag besloten we eens wat vroeger te beginnen met vissen, althans voor ons vroeg. En dat hield in dat we om 08.00 uur op het water zaten met de hengels buiten boord. En misschien kunt u het al raden, maar op verzoek van Berry gingen we wederom naar het Hindsen. Het was wat meer bewolkt dan de voorgaande dagen maar het belangrijkste: het was droog. In de loop van de ochtend trok de bewolking weg en werd het voor de vijfde dag op rij een prachtige dag met veel zon en temperaturen richting zomerse waarden. Wederom veel zonnen en weinig vissen. Hoewel………………………….het duurde niet al te lang voordat Berry (ja ja) de eerste aan de haak sloeg. Een mooie snoek van 60 cm. 10 minuten later was het wederom Berry die er één van 52 cm aan de haak sloeg. Dus toch zijn meer, dat Hindsen.
En tegen 12.00 uur is daar nummer 3, wederom voor Berry (dit verzin je niet). Een mooie snoek van 62 cm. Ik moest het vandaag doen met niets, nada, niënte, nichts, nothing.
In de loop van de middag ook een appje van Anton. Aangezien de boys van DVS’33 uit Ermelo de volgende dag (Vrijdag 20 mei) zouden terugrijden naar Nederland, vanwege “voetbal”-verplichtingen op Zaterdag, kwam ban hun het idee om op Donderdagavond een barbecue te regelen waarbij zij ons ook uitnodigden. Of wij daar zin in hadden. Of wij daar zin in hadden ?. Natuurlijk. We hebben een heerlijke week gehad bij Rydaholms Hunting & Fishing en enorm gelachen met de 4 bewoners van Stuga Kelly. Direct aangeboden om het bier te regelen voor die avond, maar gezien de voorraden die er op verschillende plekken lagen (Stuga Kelly, Stuga Melanie en bij Anton, was dit niet nodig)
In de loop van de middag van het meer gegaan, op weg naar de Stuga. Daar hebben we die avond, vóór het barbecueën met z’n allen kleiduiven geschoten. Onder de deelnemers waren er een paar die dit eerder gedaan hadden, maar voor mij was het de eerste keer. En dat was na afloop ook duidelijk merkbaar, want ik heb er vrijwel geen één raak geschoten. Maar wel ontzettend leuk om te doen en tijdens dit kleiduiven schieten bleek Ralf toch ook over een onbekend talent te beschikken.
En ik heb het even opgezocht op Google, maar:
In 1822 beschrijft men het kleiduivenschieten als een specifieke sport die door een bijzondere klasse van sportmensen wordt beoefend, grote schietvaardigheid vereist en gelegenheid geeft tot het afsluiten van grote weddenschappen en het houden van wedstrijden. Deze wedstrijden werden als volgt gehouden. In het schootsveld werden manden met (echte) duiven geplaatst. Deze manden waren door middel van een touw verbonden met een helper die op commando van de schutter de manden opende, waardoor de duiven konden wegvliegen. In de 19e eeuw werd deze “sport” beoefend om grote weddenschappen af te sluiten. Bekend is dat in de Verenigde Staten van Amerika hierdoor miljoenen trekduiven zijn uitgeroeid.
Onder invloed van diervriendelijke groeperingen is deze vorm van duivenschieten inmiddels bijna overal ter wereld verboden. In eerste instantie werd daarna geschoten op met veren gevulde glazen ballen ter grootte van een tennisbal. Later zijn dat de nu alom bekende kleiduiven geworden.
Dus, Ralf, en dat geldt ook voor mij, het kleiduiven schieten vereist een bijzonder klasse van sportmensen. Ik moet toegeven, dat die bewuste avond, Donderdag 19 mei 2022, een zestal van deze bijzondere mensen zich verzameld hadden in Rydaholm, Zweden. Middels dit schrijven gaat dit dan ook de geschiedenis in.
Na het schieten tot in de late uurtjes, meerdere heerlijk stukken vlees met de nodige sapjes naar binnen geslagen. En toen tijd om afscheid te nemen van 4 legendes uit Ermelo (Ralf, Johan, Richard en Michel). Zij zouden de volgende ochtend om 07.00 uur vertrekken richting NL. Afsluiting van een mooie week. Wij mogen morgen aan onze laatste dag beginnen alvorens wij de Zaterdag zouden vertrekken.
Vrijdag 20 mei 2022
The day after. (!!!)
Gezien de weersomstandigheden die ochtend (bewolkt en redelijk veel wind) besloten om de week af te sluiten op het …………………… (nee, niet het Hindsen, ik wil ook wel eens wat vangen), maar op dezelfde plaats als afgelopen Maandag, Trolleklippa bij Bor, vanwaar we de meren Flåren en Furen en de rivier tussen beide meren kunnen bevissen. Het plan was om eerst een klein stukje van de rivier te pakken (alwaar Berry weer de eerste van de dag te pakken had, een snoek van 63 cm) en vervolgens het Flåren op te varen en om een tweetal eilandjes te varen, dan weer terug de rivier op. Dat was het plan, maar zodra we op het Flåren zaten en meer op open water kwamen, kreeg de krachtige Westenwind ook vat op onze boot. Gezien de veiligheid leek het ons beter toch maar eerder om te keren en onder de beschutting van de bossen aan de noordwestelijke oever een inham te bevissen en dan langzaam maar zeker weer teug te keren naar de rivier. Op dat moment begon het weer wel op te knappen en kwam het beroemde zonnetje er weer doorheen.
En daar had ik het geluk eindelijk ook wat te vangen. In korte tijd 2 x een snoek (35 en 56 cm) en een snoekbaars van 54 cm. Vervolgens weer beet, waarbij ik ervan overtuigd was dat het dit keer de snoek was die we wilden vangen (GROOT), maar helaas, de snoek kwam éénmaal boven water met zijn enorme bek, schudde wat met het hoofd en het kunstaas liet los. Jammer.
De vrijdagavond in de Stuga doorgebracht waar Anton ook nog even een afscheidsbiertje kwam drinken. Op tijd onder de wol, want morgen weer een lange rit terug naar Nunspeet.
Samenvattend
Uiteraard zijn de deze week bijzonder hartelijk welkom geheten door Anton, Erna en hun dochter Melanie. Zoals altijd is het prettig vertoeven in hun back-to-basic Stuga’s. Belangrijkste voor mij in zo’n week is tot rust komen. Vissen is niet meer dan bijzaak. Dit keer met schoonzoon Berry als vismaatje was ook een bijzondere ervaring.
Ook deze week hebben we niet het aantal roofvissen gevangen waarop we gehoopt hadden, maar waren we achteraf niet geheel ontevreden met het aantal van boven de twintig roofvissen, waaronder 1 snoekbaars en voor de rest snoeken variërend van 40 tot ruim 70 cm.
Natuurlijk hebben we ook deze week, elke avond meerdere foto’s gezonden naar RTL Weer in de hoop dat deze tijdens de weersverwachting getoond zouden worden. Helaas, de weersverwachtingen waren onze niet goed gezind, echter de weergoden in Rydaholm en omgeving in die bewuste week duidelijk wel. De hele week prachtig weer met tegen de zomerse temperaturen. Dit is voor herhaling vatbaar. Al met al dus een geslaagde visweek in de prachtige natuur rondom Rydaholm in Zweden bij Rydaholms Hunting & Fishing. Voor de echte jacht- en visliefhebber, de place-to-be !!!
Bert Schuiteman - Nunspeet