Roofvissen in Zweden

Zo een 16 jaar geleden ongeveer besloten wij, Maarten en Marc, om samen op snoek te gaan jagen in het buitenland. Maar tevens werd het vissen in Nederland ook actiever. Van al die visdagen blijven er gebeurtenissen hangen. Gevangen vissen, verspeelde vissen en ludieke acties gewoon omdat het de vakanties speciaal maakte. Zo herinner ik me de brug in Engeland in “the great Stour” waar we samen met Mick en Billy Bear, 190 cm en 175 kilo, op snoek gingen vissen. Meerdere snoeken werden geland waaronder 1 van 1 meter en 6 cm. Een gevangen snoek op Chillham Lake die de haken wel erg diep had zitten en 2 Engelse jonger, met hun dronken kop, de hand in de bek stopte en de haak zowat uit de maag van de snoek haalde. In Nederland gebeurde dat soort spectaculaire dingen niet vaak. Dagen op snoek vissen,  thuiskomen  en dat we maar 3 of 4 snoekjes hadden gevangen was vaak het geval. Oja, in de storm op de Westeinder een snoek onthaken van rond de 90 cm was ook spannend. Maar de meeste herinneringen blijven toch bij van het vissen in Zweden.

Sinds 2009 rijden wij, eind mei, naar Zweden om precies te zijn Rydaholm. Daar hebben Anton en Erna een mooie stuga en een mooi appartement aan het rand van het bos. Daar waar we eerst met de boot van Duitsland naar Denemarken voeren rijden we tegenwoordig via de tolbruggen. Vanuit Nederland naar Zweden kom je in Duitsland veel wegwerkzaamheden tegen maar daar heb je ’s nachts niet veel hinder van. De Duitse autowegen zijn iets breder dan in Nederland en worden op veel plaatsen gebruikt als racebaan. Daar waar ik denk dat 140 km/uur voldoende is wordt je ingehaald door auto’s die vinden dat 200 km/uur hun max is. Zo herinner ik mij de gebeurtenis op de snelweg in Duitsland, waar we al een flinke tijd op reden, in 2010. We schrokken allebei van de zwaailichten achter ons van de POLIZEI. Toch ietwat slaapdronken zoekt Maarten naar het knipperlicht. Klikt de ruitenwissers aan en laat ze ook nog sproeien waarna hij uiteindelijk het knipperlicht naar rechts weet te vinden. De geur van alcohol walmde door de auto vanwege de ruitenwisser vloeistof. Vriendelijk worden we begroet door de politie die gelijk hun hoofd in de auto stopt omdat ze een vreemde geur roken. “Aussteigen bitte” en “Habben sie etwas getrunken” en “Wohin fahren sie” zijn de termen die me nog bijstaan. Gelukkig snapte ze de ruitenwisservloeistof nadat ze onze adem hadden geroken. “Guten fahrt” en hop we reden weer verder.

De vangsten blijven het meeste bij en 101 cm was spektakel bij de enige afgeweken reis van de afgelopen 8 jaar. We reden naar Svalamala in plaats van naar Rydaholm. Vissen in het brakke water van de Oostzee. We moesten het een keer proberen. Maarten stoeide die vakantie met een mooie snoek van 101 cm. De vangsten verder waren niet om over naar huis te schrijven en op de terugweg naar huis besloten we toch voor aantallen te gaan in plaats van alleen maar groter.

Het is al weer 3 jaar geleden dat mijn grootste vis 98 cm bovenwater kwam bij de boom. Deze greep een grote buster Jerk van 26 cm. http://snoekvissen2011.blogspot.nl/2013/05/een-heerlijke-dag.html

Ja de verslagen werden sinds 2010 online gezet om het thuisfront mee te laten genieten. Tussen deze verhalen zitten mooie herinneringen en dit jaar hebben we er weer een paar bij gekregen om nooit te vergeten.

Vorig jaar hadden we met storm en regen het Tjurken al bevist. Wat een mooi water met ontzettend veel baaien rotsen en eilandjes waar zeker een snoek te vangen is. Dit jaar was de wind weer lastig aanwezig en helaas konden we niet alle plekken bevissen die ons mooie vis zou kunnen opleveren. Maar toch, na een paar baarsje die mijn kunstaas volgde kwam de worp naast een veld plompenbladeren terecht, twee slagen en een goede aanbeet volgde. De vis maakte zich boos en sprong uit het water en het gevecht kon beginnen. Wat een oerkracht heeft zo een grote vis. Drie keer kwam hij voor de boot helemaal uit het water en gaf zich daarna gewonnen. De meetlat gaf 95 cm aan net geen meter maar wel een echte vangst.

Twee dagen later na het tikken van voorntjes, 20 cm, die gebruikt worden om op de snoek te jagen met de dobber. Kwamen we bij de oeroude boom op het Flåren. Daar weten we altijd wel snoek te vangen maar dit jaar zou daar toch weleens de meter vandaan kunnen komen. De eerste vis beet al na 15 min. Maarten sloeg aan en dacht aan een kleine vis. De vis zwom echter naar de boot en ging daar het gevecht aan met Maarten. Deze dacht te winnen want even kwam de staart ver van de dobber uit het water. Dit moest de vangst van de week worden. Opnieuw vertrok de vis de diepte in. De molen van Maarten gierde en er werd zomaar 15 meter van de spoel getrokken. Opnieuw wist Maarten de aanval op te vangen en de vis kwam dichterbij. Helaas liggen op de bodem van dit soort meren en riviertjes weleens wat takken, boomstronken en ander natuurlijk materiaal. De snoek zag kans om zo een obstakel op te zoeken en deze te gebruiken om zich te verlossen van de haak. De snoek was slim want inderdaad schoot de lijn los en was het gevecht ten einde. Een gemiste kans. Zelfs de snoek van 93 cm kon Maarten’s, na het missen van de zeer grote vis, leed niet verzachten.

Het zijn zo maar een aantal dingen die je bijblijven van de vakanties naar Rydaholms Stuga. Buiten al het vissen vangen is het toch altijd weer genieten van de natuur. Reeën die oversteken, visarenden en een hoop jonge watervogels. Kortom Rydaholms Stuga the place to be.

‍